Kendini Kov
Yol almadýðým kadar almýþtým ahýný
Payýný paydaya her bölüþümde virgüllü ondalýklar
sonda.
Baþta
Ýsimsiz farkýndalýklar ceplerinde yirmibeþ kuruþlar gibiydi...
Söylemekten yoruldum .
Aslýnda vapur dumaný gibi dünyanýn yuvarlak olduðunu tek baþýma ispat edemiyordum.
Titre ve dön aynaya bu karþýndaki adamý sen yaratmadýn .
ancak;
bu hali tamamiyle senin þerefsizliðin üstat...
Çorbamý kaþýklarlen þimþir kaþýðýmla,
Köy yumurtasýndaki protein bolluðunda boðulmamýþtým gözlerinde boðulduðum gibi.
Tezekte.
Tarlada
Yön alamayan alaca geyikler gibiydi
cebimdeki ýslak mendiller.
Asla kurutmamýþtý çaðlayanlarýmý ,asla doyuramamýþtý içimdeki aç çakalý,
anlat:
Kusmaya devam edememen midemin geniþliðinden midir?
Karþýlýksýz aþk çeklerini yüzde kaçtan bozduruyorsun ?
Konuþtukça batan karabatak misali kafa ne suda ne karada.
Parmaklarýndaki kandan ojeler
Aseton.
Asit
Çýkarmazdý aklýndan bavullardaki koynumdu kýrmýzý çamaþýrlar.
Hormonlu domatesler gibi içi kof kof olmuþ hatýralar.
Sus !
Karaca Ahmet’e giden yol hangi konuþmandan geçiyor?
Gelincikler gibi ömrünü hisseden kýssa yaþamak niye ?
havalar açtýðýnda yolculuða çýkan sürgün kardan adamlar
Anlamsýz.
Bakýþsýz,
Anamýn kurduðu fasulye turþusu gibi hafif tuzlu yüzün.
Terlemiþ parmak aralarýndan bakýyorsun hayale.
Havale geçirdiðim günler geride kaldý.
Kov!
Nehirlerinden hüzünlü balýklarý,
Kov!
Þehirlerinden suratsýz eþkiyalarý,
Kov!
Cinsiyet meraklýlarýný.
Kovma yollarýný, daðýtma saçlarýnýn ahýný,
Verme düþlerini, üþüme ,gerekirse gelme kýrýntýlarýndan.
hýrýltýlarýndan geçtim.
zýrýldama,
baðýrma,
Koyma ruhunu seri sonu indirimlere .
Satýþýný çýkarma toyluðunu çatlamamýþ derisiyle.
Gül!
Kara gül ,kana gül.
Gül!
Aynaya bak ,kendine gül.
Gül!
Ojelerine gül.
Gül!
cebindeki bozukluklara gül.
ve aþka,
ve bana,
hadi birde cesaretin varsa
kabrine gül.....
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.