Can kopuyor, titriyor Sarmaþýklar, boðazýný sýkýyor.
Eyüp Sultan da iftar sofrasý Ýstanbul.
Çöplerin kokuyor ,Çöplerin ceplerime doluyor..
Bana öyle bakma Ýstanbul’a bak.
Ben gülüyorum, Ýstanbul aðlýyor.
Önce kalelerini yýktýlar.
Sonra ahþap evlerini yaktýlar.
Boðaza iki beton astýlar.
Bana öyle bakma Ýstanbul’a bak.
Ben gülüyorum, Ýstanbul aðlýyor.
Kulaklarýný çektiler Ýstanbul’un.
Yobazlar bu aralar çok kurnazlar.
Halici temizlediler ,
Hal/i/ç ler acýsýydý .
Bana öyle bakma Ýstanbul’a bak.
Ben gülüyorum, Ýstanbul aðlýyor.
ýýý. Ey Ýstanbul;
Sen Gazi Mahallesinde yanan lastikleri de gördün.
Mavi Gözlünün ’Geldikleri gibi giderler’ini de....
E gittiler haliyle.
Bize sonra yeniden geldiler.
’Sarý saçlým’ Sen iyi ki göremedin.
Sen Laleli’de etini satan kadýnlarý da aldýn koynuna.
Ayasofya da Namazý da sen kýldýrdýn. Ey günahlarýn þehri Ýstanbul;
Ýstanbul sana dayanamýyorum.
Hadi benim de baþýmý belaya sok .
Mesela barikatlar kuruldu darbelerde ,
Ýçeride kum torbasýna sarýlý bedenler de gördün.
Ýþkence de...
Ölüm senin kadýnýn olmuþ,
bunu söylemiyorum bile.
IV. Ey Ýstanbul ,
En güzel aþklar senin yüreðinde oldu.
En büyük ihanetler bacak aranda hala.
En büyük çýlgýnlýklara da yüreklendiren sen Deðil misin ?
Hadi bir çýlgýnlýk yapalým...
Hadi Çýldýrt beni Ýstanbul !!!
Ýstanbul baþýmý belaya sok benim.
Benim para kasam,
Mücevherim,
Kilitli çekmecem,
En güzel aþklar senin yüreðinde oldu .
Aþklar,
Aþk ...
Aþký bile aldatmadýn mý sen ?
Papucunu ters giydirdin þeytana.
Þeytanýn mabedi de oldun.
Þeytan seni ne çok severdi öyle.....
Onun çocuklarýný da doðurdun. ........
Sen Ey Ýstanbul; Baþýmýn belasý neden gülüyorsun...
V. Benim II. Mehmet’ im,Gençliðim, Hisarým, Çað kapataným, Aslaným . mayýs ayým , havan topum, VE Hürrem Sultan’ým. Benim , Ulbatlý Hasan ’ým, Kara düþlerim, Benim Ezan sesim... Ezanlar ki boðaza nazýr heybetli þeref/e/lerde söylenir Ey bre ’Koca Sinan’ Ellerin dert görmesin.
VI.
Ýstanbul sana anlatayým Anlatmadýklarýmý . beni Dinlemiyorsun ki !!! Dinlemiyorsun....... Çay ile simidim, Balýk Ekmeðim, Çingene yüreklim, Sergüzeþtim, Buðum, Peri tozum, Ülkem Çoðunluðum..
Dinlemiyorsun ki BENÝ Dinlemiyorsun... Ýstanbul; Neden gülüyorsun ?
UMUT KURU
......RÝCAMI KIRMAYIP ÝSTANBUL ÝSÝMLÝ ÞÝÝRÝMÝ SESLENDÝREN ’BENSENO’ Ya teþekkürü bir borç bilirim
Sosyal Medyada Paylaşın:
umut kuru Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.