GÜNEŞİ UYANDIRAN KADIN
Bir kadýn tanýdým narin güzel ve ince
Yüklenip dünyayý taþýmaya çalýþýrdý öylece
Bir ateþ yakardý kalkýp yarý gecede
Güneþi uyandýrmak isterdi sadece
Tutardý sarnýcýn yolunu sessizce
Dönerken sudan güðüm belinde, testi elinde
Güneþ yeni uyanýrdý Vona Burnu’ ndan
Ekmek piþirirdi narin kadýn mýsýr unundan
Ýnekleri saðar, yayýk yayardý
Çorba piþerken sarma sarardý
Sütü alýp ocaktan bir de börek yapardý
Börekçi’ ydi zaten kýzlýk soyadý.
Yumurtalar günlük ekmekler sýcak
Bahçeden salatalýk domates toplanacak
Sofra hazýr, artýk çocuklar uyanacak
Az sonra çoban inekleri bahçeye kovacak.
Ýmeceye gidilecek Behiye Yengeye
Gün batýmý bahçeden eve dönünce
Ev halký yemek istemese
Üstleri hiç kirlenmese
Narin kadýn çok yorgun
Erkenden uyusa ve dinlense
Ona dokunmasa kimse
Yarýn güneþi tekrar uyandýrabilse…
Yýllar yýpratmýþtý narin kadýný
Bir akþam uyudu ve uyanamadý
Artýk güneþi kim uyandýracaktý?
Güneþi uyandýran kadýn benim anamdý
Naime ÖZEREN / EKÝM 2000
Sosyal Medyada Paylaşın:
GÜNEŞİ UYANDIRAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.