Hep ayný yüzler, Ayný gözler... Bilinmezliklerde saklýdýr, benlikler Bir karanlýk odadýr yürekler Aydýnlýða hasret Kimsesizlikten bunalmýþ kalpler
Renkli bir dünya Direklerini kýrmýþlar... Yaðmur gün boyu Dizlerinde ýslanmýþ... Bir kaldýrýmda gelip gidiyorsun Ne zaman, ne için bilmeden
Durgun bir hayata atmýþsýn, adýmýný Demir misali... Kayýklar suda oynaþýrken Sen fenerle oynuyorsun. Hem de nasýl yakýldýðýný bilmeden... Dedim ya, görmek için almýþsýn Eline dürbünü Oysa duygularýn göstermiyor ki Sana seni... Ýçindeki tutku büyüdükçe Bedenin arzuyla doluyor Neyi, neden bilmeden...
Hep ayný yüzler Ayný gözler Ve bitmeyen sözler Sense bir kývýlcým, bekleyen ateþ Bitmeyen süngü Ne zaman sönüp ne zaman alevleneceðini bilmeyen Ýçindeki lavlarý bir türlü dindirmeyi beceremeyen bir acemi Binlerce kulak ve tek bir þarký Adý üstünde hep ayný SERENANT !...
Tülay MERT
Sosyal Medyada Paylaşın:
iremart Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.