LUTFUNLA GÜNAHKÂRI KAPINDAN UZAK ETME!
«Âlemlere Rahmet» dedi Hak, sýrr-ý ezelsin,
Aþkýnla vücut buldu cihan, Sen’le yücelsin,
Lütfet þu gönül, aþkýný tatsýn da düzelsin;
Lutfunla günahkârý kapýndan uzak etme!
Dâim o güzel yüzde açar türlü çiçekler,
Etrâfýný her an dolanýr kutlu melekler,
Mücrim de þefâat dilenip affýný bekler;
Lutfunla günahkârý kapýndan uzak etme!
Âþýklara önder ve de rehber yine Sen’sin,
Ham gönlü alýp göklere yýldýzca serensin,
Yoksullara ikramda ziyâdeyle verensin;
Lutfunla günahkârý kapýndan uzak etme!
Hasretle öten bülbüle mâþuk yine Sen’sin
Bir lâhza tebessüm buyur, efgâný da dinsin,
Sen ümmete ikrâmý ve ihsâný sevensin,
Lutfunla günahkârý kapýndan uzak etme!
Hak’tan dileðim; hüsn ü cemâlin görebilmek,
Aþkýnla seherlerde feyizler derebilmek,
Son demde varýp ravzana câným verebilmek,
Lutfunla günahkârý kapýndan uzak etme!
Gökler kademinden öpebilmek için aðlar,
Mecnun Sana âþýk yine sevdân ile çaðlar,
Bir nebze uzak kaldý mý hasret caný daðlar;
Lutfunla günahkârý kapýndan uzak etme!
Vezni: mef’ûlü / mefâîlü / mefâîlü / feûlün
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.