BİZ DÖRT KİŞİYDİK.

Sonlarý vardý ceplerinde soðuyan.
telaþlý bir akþam üstü sefasýydý az sonra kabaran
her sabah vardýk biz, yanyanaydýk
ayrý gayrý olmaz...
hepimiz birimiz için yaþardýk.
ne yaðmurlar yaðdý üstümüze bu yalnýz kentte,
ne gelen oldu,nede giden vardý bu son seferde.
güçlüydük,delikanlýydýk hayatýn bu zolunda
ne terkeden oldu,nede yüzüstü býrakan
biliyorduk,bu dostluðu buz tutmaz...
ne sýrlar vardý içimizde tuttuðumuz ne sýrlar.
kabarýktý duygularýmýz,isteksizdi hayat çýkmazý..
dayanmýþtýk her zorluða,kollamýþtýk arkamýzý,
dünden kalan aný’larýmýz vardý,bizim yalnýzlýðýmýzdý kar’ýmýz
ne güneþler doðdu üstümüze,bulut arkasýna girince
hatýralar gele dururdu,neþelenirdi hayatýmýz..


Bi yerden sonra biiti gibi..
arta kalmýþtý dostluðumuzun külleri
rüzgar al aþaðý etmiþti hepsini.
bir birimizden habersizce yaþayacaktýk artýk.
geçen zaman bunu gösteriyordu ne yazýk..
geride kalan onca sýr..
onca hatýra öksüz kalmýþtý,baþlamýþtý artýk ayrýlýk.
gitgide durmuþtu hayat sanki,
yarýna çýkamayan dün misali.
baþka çözüm yolu yoktu ama..
hep vardýk biz olacaktýk,olamadýk ne yazýk
zaman alýþmayý öðretmiþti ama
unutmayý asla.
artýk yaðan her yaðmur sonrasý çýkabiliyorduk günyüzüne,
doðan her güneþin batýþýný bekliyorduk çaresizce..
bizim için yapýlacak biþey yoktu artýk..
geride kalmýþtý GeNeLGe ne yazýk..
belki bambaþka bir yerde,bambaþka þartlarda...
ama yine eskisi gibi,yine her zaman ki gibi buluþacaktý ellerimiz.
silinicekti artýk yalnýzlýk,ayrýlýk...
YÝNE HEPÝMÝZ BÝRÝMÝZ...
BÝRÝMÝZ HEPÝMÝZ ÝÇÝN OLACAKTIK.

Sosyal Medyada Paylaşın: