YALNIZIM
bugün ayrýlýðýn acýsýný hissettim yüreðimde,
engel olamadým sitem yüklü duygularýma
boðazýma düðümlenmiþti dilimden düþen her kelime
haykýrmak istedim haykýramadým
iþtenlikle sabýrla içime attým dertlerimi
kimselerle paylaþamadým içimdeki sürgün hayatý
kaskatý kesilmiþ vicdanlara duyuramadým sesimi
zaman unutturdu bizlere herþeyi,
ama gel görki ne seni nede ihanetini unutamadým
durulmuþtum çýrýlçýplak bir acý kalmýþtý avuuçlarýmda
sen dahil herkes bir parça alýp götürmüþtü benden
oturup kalmýþtým kaldýrým taþlarýnda hayatýn buzolunda
içimde közleþmiþ sevda ateþlerini
senin yokluðunla serpiþtirdim kupkuru rüzgarlarda
zaman ummanýnda soðutamadým asi yüreðimi
seni düþündüðüm her an ihanetinle
durduramdým gelip geçen sensiz bu vakti
mazime dil uzattýlar sustum
nefsime zulmettiler sustum,
ama seni konuþanlara sabredemedim
zaman geceyi çaðýrýnca
ölüme düðün tutuðum zamanlar
gözönümde bir savaþ perdesi aralanýr
koþarým o vakit aydýnlýðýn peþinden
bi yandan sen bi yandanda yanlýzlýðým
dayanamam saçýmý baþýmý yolarým derdimden
bi yerden sonra susturuldum
bi idam mahkümü gibi son arzumu sordular
dilim varmadý söylemeye , söyleyemedim
bilirsin ben varken sen sadece içimdeydin
ama þimdi sen yoksun hem hayatýmda hemde içmde
yinede son arzum sendin týpký yarýný bekleyen dün gibi
ama þimdi elveda demek geliyor içimden
bilki sensin bu gidiþimin sebebi
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.