RAHMET DİLİ
Etrâfýný seyret diyerek insana Rahman,
Vermiþ iki göz, hikmeti görsün diye her an.
Hem sonra kulak verdi iþitsin diye Hakk’ý;
Lûtfuyla konuþturdu güzel dillere aþký.
Örnek sana Peygamber-i Zîþan bu meyanda;
Rahmet dili olmuþ dili mahlûka her anda.
Ýncitmedi hiç kimseyi incinmedi bir an,
Þefkatle hidâyet yolu gösterdi o sultan.
Âlemlere rahmetti güzellikte de eþsiz!
Gül yüzlü, güzel sözlü özellikte de eþsiz!
Her emrine âmâde bütün canlý ve cansýz
Toz zerresi olsam O’nun aþkýnda yalansýz!
Hem ay ve güneþ dönmede etrâfýný her gün,
O’ndan uzak olmak demek insanlara sürgün.
Kim sevgini kalbinde yaþatmýþsa hayatta;
Taltîf olunur her iki dünyâda da hattâ;
Sevginle dolan kalbi ateþ yakmayacaktýr!
Hem yüzleri hem özleri aktan daha aktýr!
Rabbim O Gül’ün hatrýna kemter kulu affet;
Son demde bu
Mecnûn’a sunulsun iki cennet.
Vezni: mef’ûlü mefâîlü mefâîlü feûlün
Mecnun (Ýbrahim Hakký UZUN)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.