MAVİLERİN KIZI

Okyanusun maviliðinde,
Derinlerdeydi kendi kendine.
Mavinin kýzýydý,
O, bir deniz kýzýydý.
Yüzerdi bir baþýna,
Uçsuz bucaksýz okyanusta.

Arkadaþtý büyük,küçük bütün balýklarla,
Gün olur yarýþýrdý, bir yunusla,
Gün olur dolaþýrdý,balinanýn sýrtýnda.
Yine de mutluydu, bir baþýna hayatýnda.

Bir gün…
Kendi kendine yüzerken,
Að takýldý kuyruðuna birden.
Çýrpýndý,çabaladý kurtulmak için,
Çok caný yandý,haykýrdý,
Korkuyla arkadaþlarýný çaðýrdý.

Duymamýþtý sesini kimse,
Çýkýyordu yavaþ yavaþ yüzeye.
Deniz kýzýnýn süzülen gözyaþlarý,
Taþýrdý bir anda okyanuslarý.

Að çekildi kýyýya,
Ýçinde deniz kýzý çýrpýnmakta.
Yaþlý gözlerle,ürkek bakýyordu,
Kendisini yakalayan adama yalvarýyordu.
“Býrak beni gideyim maviliklere,
Yaþayamam ki ölürüm ben böyle”
Adam kulak asmadý hiç, bu sözlere,
Deniz kýzýyla eðlendi gönlünce…

Çaresizce uzandý kumsala,
Gözleri daldý mavi okyanusa,
Hýçkýrýklarý düðümlendi boðazýna,.
Adam dayanamadý,insafa geldi
Mavi sulara salýverdi,
Son bir kez baktý adama minnetle,
Daldý okyanusun derinliklerine.
Kendi dünyasýnda,
Mavideydi yine…….

03.02.2010 Mavideydisevgi….Sevgi

ERCAN TÜRKOÐLU’NA SONSUZ TEÞEKKÜR EDERÝM


Sosyal Medyada Paylaşın: