Mazide Kalanlar
Ne dert ne keder yýkardý beni
Yýkýldým iþte yýkýldým babam
Ne yaþamak ne ölümler sýkardý beni
Sýkýldým iþte sýkýldým babam
Sanma düzelir bu gayrý gider böyle
Deme bana ne yapalým kader böyle
Kader bize nelerde eder böyle
Takýldým iþte takýldým babam
Öyle çaresiz ve müþkülüm ki yolum kalmadý
Unuttum sayende saðým solum kalmadý
Bahçemin önünde bir dikili dalým kalmadý
Döküldüm iþte döküldüm babam
Bana sorarsan gayrý kalma gel
Her gece uykularýmý bölme gel
Yýkýlasý gurbetin esiri olma gel
Büküldüm iþte büküldüm babam
Yalan dünyanýn merhameti olmaz
Eller kadrimizi anlamaz bilmez
Seven özler bu kadar ayrý kalmaz
Yakýldým iþte yakýldým babam
Yalvardým sabahlara kadar Allaha
Dayanamadým vallaha tillaha
Açmamýþ bir gonca güldüm daha
Söküldüm iþte söküldüm babam.
Ne yapayým elimden bir þey gelmiyor
Hayalini görmek tesellim olmuyor
Ekin oldu ömrüm Allah biliyor
Ekildim iþte ekildim babam.
Ozan KOMAN’ a yokmudur sözün
Hiç mi özlemiyor sýzlamýyor özün
Nasýldýr evlatlarýn görmüyor gözün
Bir küçük hana týkýldýlar. Gel
Ve özlemin ile yýkýldýlar. Gel
Ozan KOMAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.