Yüce dað baþlarýnýn dumanýyým Enginlerin sisi, güneþi, yaðmuruyum Yüz yýllar beni kucaklýyamazken On dört þubata sýðmýþ bir zavallýyým.
Her gönülde sevgi okumaktýr meþrebim Beni unutup, bir günde hatýrlayanlarýn dertlisiyim Rüzgârýn uðultusu aþýklarýn dört mevsimiyim Büyüdükçe küçülmüþ sevgililer günüyüm.
12.02.2002 Ahmet Çelik Konya
Sosyal Medyada Paylaşın:
AhmetÇelik Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.