ANADOLU
Tomurcuk çiçek açar, Ýzmirde bahar olur
Kayak yapýlýr karda, doðusu kýþý solur
Seni elde tutmayan, bilmem ki sonu nolur?
Bitmez tükenmez sevda, canýmsýn Anadolu.
Kuzeyde azgýn dalga, güney denize girer
Bir yýlýn dört mevsimi, sanki tek yere biner
Þemsiyesi çok geniþ, herkes altýna siner
Bitmez tükenmez sevda, canýmsýn Anadolu.
Bak Evliya Çelebi, her ili tek tek gezmiþ
Bazen ayakla toprak, bazen da þerbet ezmiþ
Bu günkü olaylarý, yýllar önceden sezmiþ
Bitmez tükenmez sevda, canýmsýn Anadolu.
Kapalý kapýlarda, þimdi çekilse kur’a
Kýyametler kopsa da, bizim kalacak bura
Ustayla kazýnacak, her gönüle bir tura
Bitmez tükenmez sevda, canýmsýn Anadolu.
Sendeki güzelliði, görmeyen od’a yansýn
Aciz kalýr tarifler, ruha sýðmayan cansýn
Nesilden nesillere, kalan þerefsin þansýn
Bitmez tükenmez sevda, canýmsýn Anadolu.
17.11.2009
Ahmet Çelik
Ceyhan
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.