İ P İ N U C U
Kýnalý akþam ufkunda yorgundu gözlerim, arýyordu seni.
Karanlýklarda yitirdim seni,umutlarýmý bulamýyorum.
Yine pembe dudaðýn
Ateþe üfürdü beni.
Çýlgýn hayallerin kor ateþine.
Suskunluk bir ip gibi
Bir ucu yüreðimde
Bir ucu karanlýklarda.
Dilim öklenir kaderime.
Dudaklarýmý kemirir durur hep
Sabrýn ýsýrmalarý.
Ýmrendi çaðladý gözlerim.
yüreklerden taþan sevgilere.
Derin uykularýna girdim yine bu gece
Sessizce ve gizlice
Son nefesin olmak istedim.
Bu zehir zemberek sevgi belki
Yüreðine sokulur, ýsýnýr sandým.
Elimde çok eskilerden bir fotoðrafýn.
Dudaklarýnda bir arzu arýyorum.
Bakýþlarýndan sevgi deðiyor gözlerime.
Niye hala sýcak kucaðýn ?
Elini tutabilsem sanki uçacaðým.
Seni sarýp sarýpta muhabbetin öbür ucunu tutacaðým.
Dil sökülüp kaderden coþacaktý
Býraksan sevgim yüreðine koþacaktý.
Sen umutlarýmýn dallarýnda meyvler verecektin.
Meyveler kucaðýmýzda
Hani ellerimizi tutacaktý.
Umutlarýn yanaðý hep ýslak.
Hayallerin kör aynasý kaldý elimde.
Þimdi derin uykulardasýn.
Artýk beni duymayacaksýn.
Donduracaðým seni yüreðimde.
Yine suskunluðun bir ucu var
Bir ucu yok.
Yine dilim öklenecek kadere
Ateþe üfleyecek pembe dudaðýn.
Yine hayallerin kor ateþine.
Gecelerin karanlýðýnda
Hep senden ýþýk arayacaðým.
Orhan Semiz
(karacan)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.