KARADENİZ ÖZLEMİ

Çok hýrçýndýn karadeniz.
Dalgalarý yüzüme savururdu rüzgarýn
Beni mi çaðýrdýn karadeniz ?
Bulsam seni, sende boðulacaðým yarýn.

.................... Solumayacaðým artýk tepelerindeki sisini.
....................Yaban güllerini koparýp koklamayacaðým.

Çaðýrma beni kucaðýna, sen ana deðilsin.
Bitmezki Sisdaðýnda hiç karýn.
Dereleri geçemem,yollarýn kývrým kývrým.
Akmayla bitmiyor göklerden gözyaþlarýn.

........................Duymayacaðým meleþen kuzularýn sesini.
........................ Artýk seni göz kapaklarýmda saklamýyacaðým.

Çaðýrma beni ocaklarýn sönmüþ tütmüyor.
Anýlarýma kök salmýþ ýsýrganlar,taflanlar.
Sýra sýra daðlarý germiþsin önüme geçemiyorum.
Korkulu kabuslarýmda yutuyor beni yýlanlar.

............................ Unutacaðým kýzýlaðaçlarýn rüzgardaki neþesini.
............................ Onlarý saran sarmaþýklarý da okþamýyacaðým.

Bekleme beni kumlarý okþayan dalgalarýna
Çok uzaklarda sürgündeyim kaderle anlaþalý sen
Hastayým sana,yapýþtým yataðýma yatýyorum.
Kalkta sen gel yanýma, ben canvermeden.

................................Yoruldum özlemekten derelerin en kuytu köþesini.
................................ Uzatsýnlar cenazemi topraðýna,sensiz yaþamýyacaðým.

Orhan Semiz



Sosyal Medyada Paylaşın: