K A L M A D I

Yumulacak gibi göz,aralýk.
Topuktan gýrtlaða týkanýr son nefeste çýrpýnýr can.
Günahla dansa baþlar þimdi þeytan.
Seksen bahardan bir çiçek kalmadý.

Toprak öðünür taþtan.
Yumruðunu sýkar.

Yýllarca gökten yaðan yaðmurdan
Bir bardak su kalmadý.

Günahlar kuþ tüyü yatakta kavrulur.
Daha istemedi cehennem.
Cehennem þimdi yorgan.

Onca soygundan,vurgundan
Piþmanlýðý tatmadý hala vicdan.
Maldan,mülkten,þöhretten.
Bir fayda kalmadý.

Yürek boðulur küfürden.
Haramlar fýrlamak ister böðürden.
Bilmez hala nedir böðürten.
Þiirden,þarkýdan,sazdan,
Bir eser kalmadý.

Þeytanýn elbisesi alev,elinde bir bardak sadýr
Serinlik vadeder,uzatýr.
Yalan olur ömür,sonunda çok susatýr.
Ýman neki,hemen takas eder.
Bilmez itikat ile,
Ýðne deliðinden deve geçer.

Son nefes çýkmaz.
Bir nefes daha ister.
Nefese yer kalmadý.

Çýkar gözler dýþarý.
Karnýndan aðzýna ters çekilir çalý.
Göðüs þiþer,yürek bölünür kýrk parçalý.
Son nefese yapýþmýþ can
Mecal kalmadý.

Kuran okunur baþýnda ayet ayet.
Yüce’den emir gelir nihayet.

Sanma toprak sakin.
Kýyamet kopuyor kýyamet.

Yýkanmýyor ruh.
Cennetten yok davet.
Sanmaki cehennemde yer kalmadý.

Hani diktiðin,ektiðin,biçermisin ?
Kabirden Kalkýp kaçarmýsýn ?
Malýn,mülkün ile göçermisin ?
Bak ruhta deðer kalmadý.

Orhan Semiz
(karacan)

Sosyal Medyada Paylaşın: