Ne yaðmurlar gördü de bu yürek taþmadý Aþkýný kalbine gömdü de vazgeçmedi yarinden Sonbahar geldi yapraklar döküldü ama soldurmadý yüzünü Çektiði acýlarýn üzerine karlar yaðdý, buz tuttu, yine de üþümedi Bir gün çekip gideceðini bilsede doya doya yaþadý aþkýný
Ne olursa olsun dönmeyecekti hiçbir þey geriye Unutmama izin vermeyecekti onu bu þehir Yollar, sokaklar, eski arkadaþlar, Bir þekilde yarým kalacaktým sensiz Seninle çýktýðým eve geri dönecektim yalnýz
Alnýmda bu da yazýlýymýþ çekeceðim Baþýmý eðmeden geçeceðim bu tozlu yollardan Asla olmayacak bana yük ebedi gururum Ýçimde sýzý olsada gözlerimden tek bir damla yaþ akýtamayacaklar Beni sana, seni bana unutturamayacaklar sevgilim
KÜBRA ER
Sosyal Medyada Paylaşın:
kübra er Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.