SÜRGÜN (9)

Təbrizdə yalýn yal olaraq elgünə düþdüm .
bir aþqýn ucundan inanýlmaz günə düþdüm .


vurðunluq ilə yer nədi göylərdə uçurdum ,
aldým quruþum çýrpýnaraq son tünə düþdüm ,


getmiþ deyə þəklində ki aðlar gözü öpdüm ,
öpdüm öpüþün yandýrýcý bürgünə düþdüm ,


qýrdým səni ey qýr çýçəyim dön məni sez gör ,
sənsiz necə alçaqlýq ilə pis dünə düþdüm .


hər bir görüþün bir mənidi anlamadým ki ,
keçmiþdə səninlə yücə bir ön ünə düþdüm ,


döndün geri yalnýzca yalýnca bilə bildin ,
aþqýn mənə pay düþmədi çün sürgünə düþdüm .



DIVAN-I ƏRÐƏVAN, SÜRGÜN (9)

M. Ərðəvan
04/02/2010

Sosyal Medyada Paylaşın: