Nazlıcan

Bizim mahallede varoþlarda,
Eðer bir gün çýkarsan karþýma,
Tozlu,topraklý o yollarda
Gözlerini gözlerime sakýn akýtma.
Yaþadýðýmýz ihtiraslý geceleri,
Seviþirken fýsýldadýðýmýz tüm heceleri,
Aklýma dahi getirmeden,
Bir kaðýt gibi yýrtarým dünleri...
Bir cami havlusunda,
Belki de bir tren garýnda!
Mendil açar da dilenirim.
Artýk senden ne aþk isterim,
Ne de sana mutluluk dilerim.
Demek ki seni bulamamýþým;
Ben ben diye þu içimde.
Bir zamanlar uðruna ölüme koþardým,
Þimdi koþturacak biri de kalmamýþ içimde...
Ulaþmadý bir türlü bedenin,
Sanki yabancý gibiydi tenime o tenin.
Alýþýk olduðum bedenini,
Islak tenime teninin deðdiðini
Ya da ben hiç hissedemedim.
Avuturum gönlümü düþlerde avuturum,
Unuturum Nazlý can seni de unuturum.
Sosyal Medyada Paylaşın: