çöl güllerinde aksini görürdü akrep bir kuyruðu hep kalkýktý kendini sokmaya elinde panzehiri... bilirdi bir gün kendi elinden öleceðini
elleri tezek kokan çocuklarýn parmak aralarýnda yuva yapardý kara/fatmalar ve uður getirsin diye daðýtýlýrdý her eve... el/alem ne derse desin… hasýr altýnda çiftleþirlerdi doðaya inat tan doðarken damsýz evlerin içinden fýþkýrýrdý hayat
ne hatunlar vardý ki gözleri perdeli kader çizgilerini sürmeyle çekmiþti gözlerine her güzelin fakir gönlünde zenginlikken aþk on develikti...kantarla tartýlýp satýlan dikenlerini kendine batýrarak aðlardý kaktüs susarken sevda!...
ve Körpe bacaklara aðýr gelirdi halhal ... sürüklenirdi hayat!
Bed/hah çýngýrak yýlanlarýnýn gece/ senfonisi duyulurdu çöl sessizliðinde bedevi dudaklarýnda bed/dua ve çocuðun düþlerinde çan sesi olurdu… saltanatý bir taþýn altýnda uzaklardan bakardý kobra gözlüðünü takarak hep ölüm kokusu vardý gece çekince perdelerini…beklemekte bir ölümdü!
bir katýr eþeðe alýcý gözüyle bakarken palmiye aðacýnýn altýnda düþlerinin ucunu düðümlerdi fellah kadýn baþýný / gözünü kapardý namert bakýþlara ama gögüslerinden asla utanmazdý bir bebeðin cennetiydi o süsler...
ressam olsaydým; senin üryan güzelliðini sahrayla harmanlardým göðüslerine hurma aðaçlarý dikerdim bereket diye maazallah hurma da ne hurma olurdu ve en mahrem yerlerine akrep yuvalarýný koyardým simsiyah lekenin etrafýnda dönerdi çakallar ve kimse yaklaþamazdý kadýnlýðýna…sokardýn
çöl rüzgarlarý eserdi ansýzýn… üstünü örterdi geceleri !
Kamuran GÜNDÜZALP
Sosyal Medyada Paylaşın:
Kamuran GÜNDÜZALP Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.