DİLSİZ YARALAR

Ýkimizden yapýlmýþ karanlýk
Hýncýmla parçalanýyor dizimde geceler
O kollarýna kapýldýðým ýrmaklarda
Kelimeleri öperken
Þimdi
Unutulmaya göçtüðüm yollarda
Kan göllerinde yürüyorum...

Kara kayýþ dilin vurdukça bedenime
Öldüremiyorsun beni
Sen
Ruhumdaki kara gölge
Gelme, gelme artýk üstüme...

Kýnýndan çýkmaya hazýr kinim
Ruhumun duvarlarýna vuruyor
Öyle dilsiz ki yaralarým
Suçlusunu söylemiyor...

Al öcünü þimdi benim sevdamdan
Dizelerinle zehirle
Okudukça yayýlsýn bedenime...


Zeynep A. Edirne


ve bedenim
parçalan lime lime
týrmalasýn ruhumu suskunluðum
sessizliðim þahlanýrken
adýyorum ve sunuyorum kendimi kendime
ki artýk;
yürek dolusu ölüyüm

SABÝHA KÜÇÜKTÜFEKÇÝ
Sosyal Medyada Paylaşın: