uçurumlarý emziriyordu kadýn
çýplak ayaklarýyla bastý köze
söndü gözlerindeki alev
aþk / yurdumdur dedi
ölüm / yataðým
yüreðimde asi bir sevda
sýrtýmda esmer bir ülke taþýrým
ben anayým
takvimleri alnýma asar
çocuklarýmý þafaklara salarým
gülerken dýþýma taþar
aðlarken içimden kanarým
karanlýða gelin gider
aydýnlýðý bedel alýrým
kýþý koynumda avutur
bahara gebe kalýrým
ben anayým
namlularda bile çiçek açarým
bir mayýnýn üstünde oturuyorum þimdi
öldürmeden bu topraklardan
kaldýramazsýnýz beni
ben anayým
sütümle boðarým sizi
Ýsa Ýnan