Yanık Sevdanın Hikâyesi

Arada bir mektuplarýný okuyorum gözlerim yaþlý…
Sonra resimlerine bakýyorum eski günleri hatýrlayarak…
Son zamanlarda öksürüyorum sýk sýk.
Burasý çok soðuk, sen üþümüyorsun deðil mi?
Kýzardýn bana ceketimi almadan dýþarý çýktýðýmda. “üþürsün” derdin.
Bazen sokaklara atýyorum kendimi bunalýyorum bu yalnýzlýktan…
Issýz sokaklara dalýyorum aklýmda düþünceler…
Sonra bir sigara yakýyorum cýlýz bir umut ýþýðým olarak…
Çocuklar annelerine beni soruyor: “kim bu adam?” diye.
“Deli” diye cevap veriyorlar…
Gülüp geçiyorum bende ne yapayým?..
Ara sýra mahallenin delikanlýlarýyla sohbet ediyoruz.
Uzun uzun aþk muhabbetleri falan…
Arkadaþlar halý sahaya çaðýrýrlardý eskiden.
Sende: “Arkadaþlarýna ayýrdýðýn kadar bana vakit ayýrmýyorsun” derdin.
Artýk onlarda aramýyorlar…
Bazen televizyon karþýsýnda uyuyup kalýrdým.
“Hiç romantik deðilsin” derdin…
Sonra çiçeklerle falan gelirdim eve gönlünü alýrdým…
Kahveyi senin kadar güzel yapamýyorum.
Orta þekerli ve köpüklü…
Yemeklerini de özlüyorum.
Birkaç kilo aldýðýmda seni suçlardým…
Sinemaya giderdik bazen.
Ben uyuyup kalýrdým sende bana küserdin…
Sonra ayný filmi getirirdim, mum ýþýðýnda izlerdik…
Þimdilerde hayalin dolanýyor evin içinde.
Sesleniyorum kayboluyor.
Bir hüzün çöküyor içime…
Þiirler yazýyorum senin için…
Ýçinde her zaman “sen” geçen…
Þarkýlar seçiyorum ikimiz için…
Ýçinde her zaman “ayrýlýk” geçen…
Nevin haným hala seni soruyor.
“Selamýmý söyle” diyor…
Býrakýp gitti diyemiyorum ki. Çekiniyorum…
“Neden?” diye sormalarýndan korkuyorum.
Çünkü bilmiyorum…
Ama þunu biliyorum…
Ben seni hala seviyorum…


Sosyal Medyada Paylaşın: