Deli yeller kesilip, akýl baþa dönünce Saçlar bir bir kýrarýp, gözün feri sönünce Zaman ilaç olup da, acýlar küllenince Girdabýnda kaybolur insan keþkelerinin.
Terk edipte gittiðin, o kapkara gecede Kelimeler sýr oldu, düðümlendi hecede Gururum açmýydý aç, bekliyordu köþede Ayaðýna sarýlýp, gitme deseydim keþke.
Evimizin direði, canýmýz babamýzdýn Dil yarasý geçmiyor, biliyorum çok kýzdýn Yaþarken tek býraktým, mezarda da yalnýzdýn Kýrmasaydým kalbini, dilim kopsaydý keþke.
Minicik bebeðimdin, bir parçaydýn özümden Bilemezdim sonunu, kudurmuþtum öfkemden Alamadan gönlünü, deprem ayýrdý bizden Elim kýrýlsaydý da, vurmaz olaydým keþke.
Keþkeler büyüdüler, saplantý oldu bende Artýk boðulur oldum, bu kýsýr döngülerle Silsem yaþanmýþlarý, sihirli bir deðnekle Hayata en baþýndan baþlayabilsem keþke. akyol
Sosyal Medyada Paylaşın:
Göksal AKYOL Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.