afra (ay ışığı)

boðulur karanlýða gecem sen olmayýnca
düþer geceye izbe aðlayýþlar
serseri ayak sesleri yankýlanýr yosma kaldýrýmlarda
þehrin vitrinleri böler senden arta kalan zamaný
ve inci mercan yükün gelir sokaklara
daha nedameli sallanýr kaldrýmýn lambalarý

adres sormadan gelir yüreðime bir göktaþý
kabuk baðlamýþ irinli bir sevdanýn içinde patlar
toplar bütün feryatlarýmý kurdun ensesinde
dumaný üstünde diþteki kanda düþerim;
puslu gecenin sabahýna.
baþaklar buðdaya gebe kalýr günahkar zamanlarýn;
faili meçhul üç beþ nöbetlerinde.


aynaya yansýr sokak lambasýnýn silüeti senin elfidanda
hüzmesi aydýnlatýr penceremdeki gözyaþalarýmý
sen kendi içinde yeni doðumuna hazýrlanýrken;
ben sensiz her anýn oruçuna niyetliyenirim,
mehtabý olmayan sabahýn ezanlarýnda...

baðdata aþýk asma yapraklarýnda sergilenir endamýn
samarrayý dize getiririr bezm-i mahremin
suda vuk-u bulur katre-i matemin
ve sen olur tüm denizdeki yakamozlar, afra

selçuk bozdað gaziantep/2009






Sosyal Medyada Paylaşın: