MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

AKILSIZ BEYİNLERDE
İDRİS ÇETİN

AKILSIZ BEYİNLERDE



Hamallýk yapan milyonlarca insanýn çilesi
Esir edilmiþ, aldýðý üç beþ kuruþa nefesi,
Ýsrail Oðullarýnýn Firavun’a karþý mücadelesi,
Özgürlüðü boðmuþtu, Firavun’un müdahalesi.
Zulümden kurtulmak ha! Þöyle dursun,
Sözünü bile yapamýyorlardý bunun.
Firavun’un karþýsýnda itaat ibâdete dönüþür,
Senin hakkýný zalimler acýmasýzca bölüþür.
Dünyamýzda, ibâdetle isyan olmuþ karýþýk,
Müslüman bulamýyorsun birbiriyle barýþýk.
Maddi felsefenin eteðinde büyüyen gençlik,
Kalmamýþ ruhunda gezen samimi bir dinçlik.
Kumar, uyuþturucu, alkol ve diðerleri,
Bataklýða saplamýþtýr beyhude gençleri.
Kölelik çukuruna þuursuzca hýzla koþan,
Daha çok sürünecektir baþýný kaldýrmadan.
Yalanlarýn doðru gösterildiði bir yerde,
Doðrular tutsaktýr düþüncesiz beyinlerde.
Kârlar, zararlarý kapatmak için olmuþ kanun,
Arkadaþ söyle bana! Neresi doðrudur bunun?
Düþüncelerin kesik olduðu bir yerde,
Ýnsanlarýn birbirlerinden kaçtýðý yerde,
Amellerin bitik olduðunu göreceksin
Ve hak davada yalnýz yürüyeceksin…
Çöllerde serap avýna çýkmak,
Koþmak! Durmadan koþmak,
Su var diye daima kendini avutmak,
Kendi teriyle susuzluðunu uyutmak,
Unutma! Ter biterse sen de bitersin,
Düþüncen biterse sen de bitersin,
Hayallerin biterse sen de bitersin,
Uçsuz bucaksýz çöllerde erir gidersin.
Hak, adâlet terazisini arar durursun,
Hak diye zulmün çarkýna oturursun,
Diþliler ezmek için hazýrdýr karþýnda,
Havada kapmak için bekler arþýnda,
Biri kapar, diðeri açar da gözünü,
Sana söylettirmez, doðru sözünü.
Ýnsan haklarýndan iþtahla bahsederler,
Seni aldatýp þeytanýn yolundan giderler.
Kundaktaki bebekle delikanlýyý güreþtirirler,
Yetimin hakkýný alýp zenginlere bölüþtürürler.
Vahþi hayvanla insaný arenada vuruþtururlar,
Kurt ile kuzuyu acýmasýzca boðuþtururlar.
Timsahlarýn önüne masum insanlarý atarlar,
Mazlumlarý parçalayýp kahkahayla yutarlar.
Kadýnla erkeði birbirine düþürerek ayýrýrlar,
Ýnsan haklarý budur diye zalimi kayýrýrlar.
Ýnsanlarý daima derin bir uykuya sokarlar,
Güneþ kaybolup tuzlarý bitti mi kokarlar.
Siz rüyanýzda, özgür olun diye uyuturlar,
Sizin neslinizi alýp köle olarak büyütürler.
Düþüncelerinizi rüyanýzda büyütün derler,
Bakýn biz, size hiç karýþýyor muyuz? Derler.
Unutma! Tilki tavuðu çok mu desem çok sever
Ve sayýklayarak masum avý için þöyle der:
Nerde bir tavuk gördünse derhal yolunmalý,
Yumurtalarý duvarlara acýmasýzca çalýnmalý,
Yavru civcivler, hemen mideye indirilmeli,
Sesi yüksek çýkanlar eþeðe ters bindirilmeli…
Yabancýlaþma! Tarihine ve medeniyetine,
Güvenme seni oyuncaða benzeten servetine.
Öz benliðinden gençlik tek tek kopuyor,
Tuzaklarsa sinsice sarmalayýp öpüyor.
Ýnsanlarýn köleliði kabul ettiði bir yerde,
Yalanlar doðru olacaktýr akýlsýz beyinlerde…

31 Mayýs 1992
Konya
Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.