RAHMET KAPISI

Senden sana yalnýz ne kalýr, bak þu cihanda?
Kimler ebedî kim unutulmuþ koca handa?

Zulmetle yanan kandili söndürdü de Mevlâ;
Âlemlere Rahmet olanýn yanmada hâlâ!..

Ýbret alacak insana yetmez mi bu örnek?
Âþýklara þerbet sunulur, zâlime köstek!

Hep þerre kilit, hayra anahtar olarak kal...
Hem her iki dünyâda da rahmetlere sen dal.

Hak dosta verip gönlünü, güller deriver sen,
Ýsyandan uzaklaþ, güzelin fevkine er sen!

Hep kalbini hoþ tut yüce dergâha sýðýn sen,
Rahmet kapýsýndan alan olmaz mý dilersen?

Rabbim, þu günahkâr kulu Sen tertemiz eyle!
Her zerresi aþkýnla yýkansýn kereminle!..

Kim hikmeti görmez þu cihân içre ki þaþkýn,
Mecnun dile dökmez, gözetir sýrrýný aþkýn!

Yazýlmýþ Olduðu Aruz Vezni:
mefûlü mefâîlü mefâîlü feûlün
2007 Nisan
Mecnun (Ýbrahim Hakký UZUN)
Sosyal Medyada Paylaşın: