Tanrı'ya Mektup

Bir ruhtan üflenerek
Binlerce olduk, bölündük
Milyonlarca, milyarlarca
Ama bir olamadýk hiç

Ayný göðün,
ayný topraðýn çocuklarý
Paylaþamadý
Karþýlýksýz verdiðin kaynaðý

Gözyaþýyla bulandýrdýk denizlerini
Deldik göðün mavisini derinden
Asitlendirdik bereketli yaðmurlarýný
Dolaþtýk boynumuzu eðmeden

Biliyorum çok güç iþin
Affetmek bunca zulmü
Ve yine vermek sýnýrsýz

Bu ne sonsuz tüketim,
Bir galipsiz yarýþ
Sana kaç aðaç borcumuz var,
Sana kaç çocuk, kaç barýþ?

Gel öp en kara yürekleri ne olur
Vicdan pusulasý ver ellerine
Þayet varsa,
Hak edenleri al artýk
Cehennemine…

Sosyal Medyada Paylaşın: