Üç metrekarelik oda,
duvarlar soðuk üflüyor yüzüme
yelkovan akrebi kovalamaktan vazgeçmiþ
adýmlar küçük geri geri.
üçmetrekarelik oda,
küçücük ses bile yok
korkar olmuþlar dayak yemekten
ekmek kýrýntýsý ve birkaç umut var yerde
eðilip alamýyorum.
yabancý yüzler dolu
anýlar küçük bir kafeste, kilitli
tam üç metrekare,
penceresi yok, güneþi görmeyen
yýldýzlarý, gökyüzünü görmeyen bir oda
gündüzle gecenin ayrýmý yok
takvim ezan sesleri.
çocukluðumu özledim.
öyle saf, öyle masum, öyle uzak ki þimdi
nefes almayý özledim
temiz havayý içime çekmeyi
ve ben en çok
YAÞAMAYI ÖZLEDÝM...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.