TÜKENİYORUM
Tutuldu kelimeler, durdu dünya
O hýzla ilerleyen zaman bile durdu
Yaþam durdu.
Gözlerim görmüyor, kulaklarým duymuyor
Sadece anlamsýz kalp atýþlarý
Yalnýzlýk yine nöbette,
Bir an olsun ayrýlmýyor baþ ucumdan
Kovacak GÜCÜM YOK.
Sevgi ve güvenmiþ beni ayakta tutan
Bana güç veren ellerinmiþ
Ne olursa olsun kaybetmediðim yüzümdeki o tebessüm
Benimle saklambaç oynuyor þimdi
Elma desemde armut desemde cýkmýyor
Aramaya da bulmaya da GÜCÜM YOK.
Týpký varlýðýmýn sebebi sen gibi
Sahip olduðum sevgilerde terk etti beni
Böyle mi bitmeliydi böyle mi son bulmalýydý herþey?
NEDEN? diye sormaya GÜCÜM YOK.
Yanan içimin dumanlarý arasýnda boðuluyorum þimdi
Uzanan bir el yok göremiyorum.
Beklemek mi duyamýyorum
Beklemekse beklemeye GÜCÜM YOK.
TÜKENÝYORUM...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.