YALNIZ DEĞİLSİN
Sokak lambalarý daha fazla ýþýk saçýyor.
Gözlerinin ýþýltýsý gibi,
Yaðmur bir baþka çiseliyor.
Býrakýyor yüreklere aþk melodisini.
Haykýrýyorum þimdi yalnýz deðilsin,
Ben varým.
Bu gün yarýn,
Yarýndan sonra…
Bahçede zeytin aðaçlarý altýnda,
Papatyadaki seviyorum falýnda,
Çarþýda pazarýnda terastaki manzaranda,
Kamelyandaki kahve içtiðin masanda,
Yalnýz deðilsin.
Ben varým.
Kümesinin etrafýnda,
Omlet yaptýðýn mutfaðýnda,
Denizinde kumsalýnda,
Balýk tutuðun oltanda
Sandalýnda küreðinde,
Ýzin verirsen yüreðinde! !
Ben varým.
Güneþinde yýldýzýnda,
Gece parýldayan yakamozunda,
Neptün Venüs Uranüs marsta,
Yaþadýðýn dünyanda yalnýz deðilsin.
Ben varým.
Çiçeðinde dalýnda,
Peteðinde balýnda,
Baharýnda yazýnda,
Sofrandaki lokmanda kaþýðýnda tabaðýnda,
Her an yaný baþýnda
Yalnýz deðilsin ben…
Ben varým. Gamze YAÐMUR. 01.12.2009
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.