Tanımam Seni

Mürekkebi bitmiþ tükenmez kalem deðilim,
çünkü;
Geçmiþi yaþadýðým
Tükenmeyen göz yaþlarým var benim.
Yüreðime italik harflerle dizdiðim satýrlarýmýn acýsý olacak
Ýsteyipte silemediðim.
Her kelime hançer olup saplanacak bel ki,
Biliyorum ki kanamayacak yüreðim.

Karaladýðým yapraklarda da titremeyecek ellerim,
Kurutulmuþ, gül kokan cümleler yazacak
kara kalem.
El deðmeyip tozlansa da raflarda,
Sevgimi saklayacaðým satýr aralarýna.

Sana kýzmýyorum kendince haklý olabilirsin bel ki
Anlayamadým senin dilinden
Senin dilinden sevemedim.
Bir günlük bir þeydi, duygu, yada adý her neyse,
Ne dersen de iþte!

Çok sorular var sana dair cevapsýz kalan,
Muammaydýn öðrenemedim
Çözmeye çalýþtýkça kendime dolandýðým bir yumaktýn.
Çýkmazlar içinde haps olduðum,
Geçiþ dönemi ve Med cezirler.

Masamda yapraklarý sararmýþ bir defter,
Anýlarýmla ayný renkte solgun dokunamýyorum…
Dokunsam dökülecek gözlerimden.
Nereden baþlasam?
Olmayan hangi güzelliklerden devam etsem?
Çýk çýkabilirsen içinden!

Yazdýðým her kelimede,
Satýrlara karýþacak göz yaþlarýmýn þelalesi
Boðulup gideceðim bu çaðlayanda.
Devrik cümlelerin altýnda ezileceðim bel ki
Anlam yükle-yemediðim,
Boþ kelimeler kuracaðým sana dair,
Noktasý olmayan havada kalmýþ.
Yazmaya bile deðmeyecek anýsýn eskilerden,
Siyah beyaz resim sin elimden yere düþen.
Sevgime layýk biri deðildin,
Belkide ben büyüttüm seni gözlerimde…

Hangimiz gideceðiz bu evden diyordun,
Sen keyfini bozma!
Ben güzel olan her þeyi sana býrakýr,
Anamdan kalan eski taþ plak,
Bir saksý mormenekþe onu da alýr çýkarým
Ve asla bakmam gözlerine,
Son kez…
Ýki kelam etmeden yüzümü çevirir giderim.

Dinle ya da dinleme,
Unuttuklarým olursa sende kalsýn sakýn getirme!
Görmek istemem seni
Duymak istemem sesini,
Bir peronda ya da iskelede karþýlaþýrsak
Tanýma beni…

Gamze YAÐMUR





Sosyal Medyada Paylaşın: