Öyle bir yerdeyim iþte… Ne uçurumun ucunda denge savaþýnda… Ne ayaklarým saðlam bir yerde… Bir esaretten kurtulmaya çalýþýrken yeniden baðlanmanýn aðýrlýðý altýnda ezilmekte… Uzandýkça uzaklaþan bir dala tutunmaya çalýþmanýn nafile telaþýnda… Korkmuyorum… Ne yaþadýðýmýn farkýndayým… Bu defa biliyorum ve istiyorum… Pervanenin ýþýða olan aþký gibi, sonunda yanacaðýmý bilsem de yaklaþmaktan kendimi alamýyorum… Uzak durmamý isteme benden… Adý olmasýn, geleceði olmasýn, vaatler, beklentiler olmasýn… Gidilecek yolu, varýlacak duraðý olmasýn… Biliyor muyuz ki kaç nefeslik ömrümüz kaldý þu dünyada… Yanlýþlar doðrularý götürse de istediðimiz þýkký seçme hakkýmýz var þükürler olsun … Ve ben seni yaþamayý seçiyorum ne olursa olsun…
Sosyal Medyada Paylaşın:
ölümün ayak izi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.