Vakitlerden bir vakit, Sene bin dokuz yüz bilmem kaç..... aylardan bað bozumu... Günlerden bir günün ertesi...
Olmaz olamz ya, caným sýkýlmýþ, kafam bozulmuþ, atmýþým kendimi loþ, aðýr kokulu,kendi içinde kaybolmuþlarýn ana yurdu, acayip bi mekanýn yalnýzlýða sýðýnmýþ, köhne masalarýndan birine....
Maksat,bi manada ve aslýnda tüm manalarda, zaten hallaç pamuðu gibi olmuþ kafamýzý iyiden iyiye daðýtýp,mümkün mertebe, alabildiðine uzaða göndermek,sancýlý bedenimdem... Hazýr ortam da müsaitken,biraz da sövüp saymak: "ulan ben böyle hayatýn taa....."
Zaman da inadýna yavaþ,anasýný satayým. Ben kadehmi,daha dibini görmeden içkiyle buluþturdukça bu,insaný en aþaðýlanmýþ hislerinin içinde boðmaya çalýþan mekan da daha bi ýsýnýyor sanki...... Atýyorum taksitlerini yeni kapattýðým, bilmem ne marka ceketimi bir yana, iki yakamý ancak bi arada tutabilen kravatýmý öbür yana.....
Gece benim gecem.... "daðýtýrým uleeen!"diyorum içimden.... Feleðin paslý çemberine takýlmýþ, dönüyoruz da dönüyoruz zaten......
Derken bir ay doðuyor, gecenin en karanlýk köþesinden. Hilal deseeen,deðil. Ýlk dördün,son dördün deseeen,deðil. Dolunay desen,hiç deðil... Sen nesin be mübarek?
GÜLENAYmýþ meðerse...... Çoook sonradan öðrendim.......
Bayram merasimlerinde, þiir okuyan çocuklar gibi, heyecanlý ve titrek... Saçlarýnýn uydurma sarýsýna alýþamamýþ ceylan gözleri, aceleci ve ürkek....... Koyacak yer bulamadýðý elleri, salkým saçak...... Bir de tutmaya alýþýk olmadýðý, bedenine yedi kat yabancý, uyduruk bi mikrofon,,, Alaturka bi hava versin diye herhalde, eski modellerinden hemde, güzelim aðzýný herkesten gizleyen, kocaman......
Aþina olduðumuz, acýklý þarkýlardan biri..... Arka fonda, býyýklý ve heybetli, memnuniyetleri her hallerinden belli, süzme bakýþlý bir saz ekibi.......
Hemen hayaller denizine dalýyorum, Gülenayý da tutup çekiyorum kolundan.... "Sen buralara ait deðilsin."diyorum... Amatör bi ressamýn,berbat bi tabloya yanlýþlýkla deðen fýrça darbesi gibisin....
gözlerime bakmýyorsun...... bu laflarý kimbilir, daha önce kaç defa duydun.... bende bakamýyorum gözlerine.....
Hayal bile olsa, "Alýp götüreyim seni bu bataklýktan?" diyemiyorum.... "Kadýným ol!" diyemiyorum.... Hayal bile olsa......
Daha önce kimlerin kadýný oldun, Gülenay....... Bizim de kendimize göre bi erkeklik gururumuz var.... Ýþte sen bu yüzden, burda çürüyeceksin, Gülenay...... bi ailen olmayacak..... yaþlandýðýnda elinden tutacak çocuklarýn....... hemen hergün aðrýyan baþýný yaslayabileceðin bi omuz..... hayallerin bile olmayacak, Gülenay..... gülüþün gibi onlarýda çalacaklar senden...... yüzüne bakýlmayacak hale gelene kadar, hep kandýrýlacaksýn,alemin kabadayýlarýnca..... artist alma hayallerine yol açma bahaneleiyle, kucaklarýnda oturtacaklar bi müddet......
Ýþte sen bu yüzden, burda çürüyeceksin Gülenay..... Hem öyle bi çürüyeceksin ki....... öldüðün vakit, mezarýna koyacak bi Gülenay bulamayacaklar...... Zaten,arkandan da aðlamayacaklar.... Kabrine çiçek bile koymayacaklar...... Bikaç yýla kalmaz, topraðýnda senin gibi kaybolacak........
Ýþte ben seni bu yüzden, þu gencecik yüzüne bakarken....... çürüttüm bile, Gülenay........
Sosyal Medyada Paylaşın:
ölümün ayak izi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.