Dağlar…

Sanmayýn ki sizden hüzünlüsü yok,
Her gece sellerce aðlarým daðlar…
Saplandý sineme sevda denen ok,
Hicran vadisinde çaðlarým daðlar…

Geri döner bana saldýðým selam,
O vefasýz yâre kâr etmez kelam.
Devasýz bir derde daldým vesselam,
Her dem karlý gönül daðlarým daðlar…

Sevda ýrmaðýndan zehir içenim,
Muhabbet baðýndan kahýr biçenim.
Bir rüyâ uðruna candan geçenim,
Dün oldu en güzel çaðlarým daðlar…

Terk etti gönlümü baharlar yazlar,
Hazâný savmaya yetmez niyazlar.
Hüzne döndü bir bir umduðum hazlar,
Tomurcuk dökmüyor baðlarým daðlar…

Yanmýþým bir kere sönemem gayrý,
Baþka bir çiçeðe konamam gayrý.
Bunca yýldan sonra dönemem gayrý,
Þu garip baðrýmý daðlarým daðlar…

Yâr yoluna baka baka usandým,
Vardýr her çilenin bir sonu sandým.
Vuslat hayaliyle hasrete yandým,
Eridi tüm yürek yaðlarým daðlar…

Ne kadar inatmýþ sevdiðim meðer,
Verdiði yok aþka zerrece deðer.
Azrail’den evvel gelmezse eðer,
Tâ mahþere ümit baðlarým daðlar…

Bir lütuf kýlar da yüce Yaradan,
Kurtulurum belki baht-ý karadan.
Bir ömür kanarsa ben bu yaradan,
Bilmem ki ne çýkâr saðlarým daðlar…

Veli BOSTANCI


Sosyal Medyada Paylaşın: