Dünyaya nazar et bir ibret çýkar
Yanaþ yamacýma gel iki gözüm.
Yaþ yokuþa, sular iniþe akar
Artýk ahvalini bil iki gözüm.
Gün olur ki akan sular durulur
Ayak çekmez, büklüm büklüm burulur
Duygular sulanýr, hisler yorulur
Zamansýz bükülür bel iki gözüm.
Gönülde hasretle feryat yan yana
Dede torununa, kýzýna ana
Çiçek dala küskün arý kovana
Has bahçede solar gül iki gözüm.
Yoldan dizin, iþten elin üzülür
Duygu aklýn eleðinde süzülür
Hýçkýrýklar boðazýna dizilir
Dökülür yanaða sel iki gözüm.
Daða sýzý düþer, yamaca duman
O güne býrakma Allah’ým aman
Yaþý kýrk beþ elli olduðu zaman
Allah’a eðilir kul iki gözüm.
Halini görünce depreþir yaram
Dizlerde derman yok, ter buram buram
Artýk bu dünyada yaþamak haram
Barkanayý yükle öl iki gözüm.
Secdesiz sualin biliþi olmaz
Orada þöhretin bir iþi olmaz
Gidiþi olurda geliþi olmaz
Tek yöne götürür yol iki gözüm.
Ne yavrusu özler, ne bekler eþi
Tek komþusu olur “O Kutlu Kiþi”
Ana kýzý görmez, kardeþ kardeþi
Bütün dostlar olur el iki gözüm.
Zülfikar Yapar Kaleli