BİTTİ KADINIM
Umutsuz günlerde ellerimde eskitmiþtim zamaný, sonra piþman olmak varmýþ, dönüp de baktýðýnda geriye gelmezmiþ geçen zaman anladým, bir kadýnýn kollarýnda yahut peþi sýra arkasýnda koþtururken gözyaþlarýný gizlemek mümkün deðilmiþ.
…
Fasl-ý baharla geçeceðini mi düþünmüþtün acýlarla örülmüþ hayatýn ?
Ya da endazesi bozuk dünyanýn bir þans vereceðini mi halâ
Unut eteklerinden dökülen kirleri artýk, yýkýntýlarýn yeter sana
I.
Yýrtýldý parmaklarýnda sevdaya ait þiirler
Zincirlerin parçalandý tek tek
Bitti mahkûmiyetler.
Siliniyor artýk gözlerinden geceye dair izler
Aþk senfonilerinin kesildi sesi
Söyle ey kadýn!..
Mutlu musun þimdi?
…
II.
Boþlukta kaldý ellerim tutmaya çalýþtýðým düþlerim sýyrýldý uykularýmdan
Bitti renkli rüyalar kâbusa döndü gecem karanlýk sarýyor ruhsuz bedenimi
Bileklerim kanýyor bak, durdur geceyi siyaha boyamasýn yüzümü
Ki göreyim döktüðüm kanlarý sana doðru akarlarken damla damla
Oysa kendimeydi sorgulamalarým sende maada her þey uzaktý bilemedin
Artýk sende uzaksýn bana
Þimdi serkeþ bir adamým
Söyle ey kadýn!...
Halâ mý anlatamadým
…
Hep baþka türlü olacak sanýrdým vurgunlarým
Bir silah yeter derdim senden sonra hayatýmý karartmaya
Yetmezmiþ, acý bir ah düþtü payýma
…
Mavi silüetler gördüm penceremin önünde
Beyaz kumrular ötüþürken saçaklarda
Kýrmýzý gölgeler geçip gitti aynamýn içinden kan damladý sonra
Hayallerime.
Duyuyorum artýk seslerin beni çaðýrdýðýný
Lâkin yalnýzým,
Söyle bana ey kadýn!...
Bitti mi gönül sýzýn.
III.
Ve evet senden sonrasý olmadý bir daha
Bir daha hissedemedim
Varlýðýn bir ýþýktý simsiyah karanlýklarda
Yokluðun keskin ayazlarda yüreðime düþen buz gibi dondurdu beni
Düzelemedim.
Biliyorum düþtüm gözlerinden
Artýk özgürsün
Söyle ey kadýn!..
Þimdi kime sürgünsün?
Hüseyin AKOVALI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.