Şimdi ölebilirim/Ayten’e

*‘’Bazen istiyoruz ki dostlarýmýz bizi yakýlan yerimizden anlasýn, orasý en masumiyetimizdir, orasý bir yaranýn uykusudur ve uykuda bütün yaralar çocuklar gibi masumdur...’’ Metin AKDENÝZ.


Tüm dertlerimi ektim önce,
Þimdi hüzün biçiyorum sessizce.


I.

Git gide batýyorum derine, intihar süsü veriyor moraran gözlerim
Oysa kendimi öldürmeden evvel sendeki beni öldürmeliydim

II.

…Evlatlýk duygular taþýyorum senden sonra
…Nereye çýkar bu yollar bilemiyorum.
…Yinede götürün beni ayaklarým
…Nasýlsa kurumuþ topraklar gibi yaðmalandý düþlerim


Bundan sonra bende sadece gece sancýlarýnýn izi kalýr
Ki bin beter usturayla doðranmaktan
Lime lime ayaklarým
Lime lime toprak yanlarým
Ölüm bekliyorum solgun tenimde
Ölüm soluyorum,
Ölüm kokuyor dudaklarým

…O kadar çýplaðýz ki ayten
…Çýplak doðup çýplak ölüyoruz
…Ve hep rövanþa kalýyor hesaplarýmýz


III.

Anlamsýz anlarýn yaþandýðý sokaklardayýz
Baþýmýz bulutlarda gözlerimiz çakýlý kaldý köþe baþlarýnda
Dönen burgaçlar gibi beynimi oyuyor düþüncelerim
Zonkluyor her adýmda yanan yerlerim

…Uykudaydýk yýllardýr
…Uyandýk, her þey ayný, her þey baþýbozuk yine
…Ve her yeni uyanýþýn mahmurluðu üzerimizde.

Ara sýra kalabalýða karýþýrdým sessizce
Fakirlik edebiyatýndan Çhe’ye kadar her þey anlatýlýrdý
Ve pipo içmek en son modaydý
Kirli sakallar içerisinde,
Yahut sakallarýný kaþýyýp softalýk satmak herkese
Artýk aldýrmýyorum ayten
Ne kirli sakallara ne softalýk satanlara
Yüzüm sadece sana dönük kalacak bundan böyle
Yüzümde sadece senin izin olacak.

IV.

Üç kuruþa satýlanlardan olmadým hiçbir zaman
Üç kuruþa da kimseyi satmadým ayten
Ne bir gün tahtýna kurulup tebaasýna bakanlar gibi baktým aþaðýya
Ne de aþaðýdan yukarý dikip gözlerimi bakmaya uðraþmadým ufacýk adamlara
Sýrtýmda hâlâ ayak izi var yýllarýn
Bir kendi ayaklarým iz býrakmýyor geride
Birde unutmaya çalýþtýðým anýlarým.

…Acýnýn azý olmaz ayten
…Canýn acýyan yerdedir derler,
…Ya da acýyan her yanýn candýr bedende

V.

Gülümseyemiyorum içime düþen çocuk gözlerinden
Oysa od yanýðý ot yanýðýna benzemezmiþ hiç
Kabuk baðladý yanan tüm yaralarým çirkin izi kaldý bedenimde
Þimdi…
Uykuya yatýrýlan yanlarýmýz kadar masum olsa da yaralarýmýz.
Ah ayten!
Bir bil/sen
Unutmak hatýrlanmamak kadar kötüdür
Ve zaman kýstýrýlmýþ anýlarýn bütünüdür
…
Þimdi gidebilirim ayten
Ya da þimdi ölebilirim
Hiç hesapsýz.



Hüseyin AKOVALI

Sosyal Medyada Paylaşın: