FOBİLER/Mahkûmiyet
B.S.’ye/ Rahat uyu
Ellerim ceplerimde beynimde haki düþünceler
Postal seslerinde kaldý us korkulara gebe geceler
Piþkin suratlar küfür yaðdýrýyor yüzüme
Ýçimden özgürlük geçiyor susarsam bilmeyecekler
I.
Gölgeler dans ediyor yüreðimin tel örgülerinde
Siyaha boyanýyor tüm cümlelerim
Sessizce avutmaya çalýþýyorum kendimi duvar dibinde
Ýzin vermiyor araknafobialarým küçük bir örümceðin tenimde gezmesiyle
Yeniden baþlýyor kendi içime çekilmelerim.
Ah bu algofobiler de olmasa neredeyse seveceðim mahkûmiyetimi
Amatofobiye alýþtým çoktandýr
Monofobim hep vardý zaten
Galiba bir tek androfobiye alýþamayacaðým
Ne zamandýr gitmiyorlar baþýmdan hep aðlýyorum ben deðildim o diye
Sadece gülüyorlar,
Ne fark eder diye.
Dün amnezifobiden bahsetmiþti biri
Hafýzayý kaybetme korkusuymuþ
Keþkeee!.
Hiç olmazsa hatýrlamazdým baþýma gelenleri
Aðladýðýmý, asýldýðýmý zincirlere
O kadar geliþmiþ ki klostrofobim
Artýk içinde olmasam da kapalý her yerden korkuyorum
Ýçine konduðumdaysa çýldýrmak iþten bile deðil
Bu gün yeni bir þey öðrendim klimakofobi
Klima korkusu gibi bir þey zannettim
Merdivenden korkmakmýþ oysa
Bilemedim.
…
Burada herkesin bir korkusu var, tüm korkularsa benim
Galiba en korkaklarý da benim
II.
Þu geceler hiç gelmese diyorum bazen
Sanki gündüzler çok farklýymýþ gibi
…
Zaman nasýl geçiyor saat kaçta gün hangi gün soramýyorum
Böylece kronomentrofobim de baþladý
Bazen üç aydýr buradasýn diyorlar bazen sen öldün haberin yok mu?
Ve yeniden gülüyorlar
Birinin ön diþi yok sýrýttýðýnda bile ölüm kusuyor dudaklarý
Diðeri ince uzun elinde bir hortum bir metre kadar
Sýrtýma ürpertiler çöküyor
Korktuðumu anlýyorlar.
Çok uzaktan ezan sesleri duyuyorum ara sýra
Hangi vaktin ezanýdýr okunan kestiremiyorum
Olsun bu sayabildiðim kýrk birinci ezan
Sadece günde bir tane saymýþ olsam kýrk bir gündür içerdeyim
Ya kýrk günde bir saymýþsam?
Düþünmek bile istemiyorum
Birde þimdilerde tafefobi baþladý bende
Ýkide bir gömeriz lan seni demelerinden olsa gerek
Toprak görmek istemiyorum
Hatta kokusunu bile
Þu an belki de son defa Ayten düþtü aklýma
Artýk çýkmak istemiyorum düþtüðüm delikten
Ya görürsem?
Ne derim o’na?
Filofobi var bende
Gelme Ayten mi yoksa?
…
Ellerim parmaklýklarda kelepçeli düþüncelerim sende
Artýk kurþun gibi aðýr özgürlük bu tükenmiþ bedende
Hüseyin AKOVALI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.