kahverengi gözlerinde bulduðum mutluluða ulaþmak þimdi imkansýz.. sen baþka bir yol seçtin kendine.. bana uzak ve benim olmadýðým bir yol.. sana anlatmak isterdim sensizliði.. mesela sensizlik; kimsesizlik gibi.. sen olmayýnca bir hiç oluyor kalabalýklar.. mesela güneþ parlamýyor sanki.. rüzgar esmiyor eskisi gibi.. yürüdüðüm yollar, geçtiðim sokaklar, tanýdýðým insanlar yok gibi.. mesela aç kalýyorum.. sana baktýðýmda doyduðum kadar hiç bir zaman doymuyorum.. konuþmuyorum, gülmüyorum.. meðer benim dilimde, neþemde senmiþsin.. ne duyuyorum, ne anlýyorum, ne birþey söylüyorum.. sen gideli ben böyle yaþýyorum.. sensizlik týpký ölüm gibi.. ve biliyormusun senden sonra da gördüm kahverengi gözleri.. ama hiç biri yakmadý seninkiler gibi yüreðimi.. ve yakýþmadý sensizlik bizim aþkýmýza.. bizken ben oldum.. sen gittin.. hiç oldum..
Sosyal Medyada Paylaşın:
canesra Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.