Vur, vur onu, düþünme; gitmesin yâd ellere, Bir mermi de kendine, çek tetiði haydi vur! Þeytan böyle hükmeder, aklým çelip ha bire, Nasýl kýyarým sana, gönül derken yapma dur!
Sevmek bir fedakârlýk deðil midir ki zaten? Sen de onu sevdiysen, ne diyebilirim ki ben... Git bahtýn açýk olsun, ardýný düþünmeden, Tek temennim mutlu ol, bana kalsýn bu onur.
28 Kasým 1988 – Pazartesi / Ankara
Sosyal Medyada Paylaşın:
İzzet KOCADAĞ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.