Sen gittin evladým,
Toprak ben oldum.
Sen düþtün topraðýma
Yanan ben oldum.
Sen giderken bir meçhule
Göz yaþlarý damladý üzerime,
Sen benim topraðýmda,
Yüreðimde yatan oldun.
Hiçbir kuvvet alamaz seni benden,
Hiçbir zaman silinmez hayalin gözlerimden,
Ýsmin bir an bile düþmedi ki dilimden,
Sen gittin evladým, beni býrakýp gittin
Yaþarken ölen ben oldum.
Bilmezler bu acýyý bilemezler,
Seninle dolu anýlarý silemezler,
Her an düþlerimde, rüyalardasýn
Sensizlik ne demek evladým
Baþa gelmeyince göremezler.
Ben seninle verdim her þeyimi topraða,
Toprak oldum geldim seni sarmaya,
Bakmasýn kimse nefes aldýðýma
Seni topraða koyduðumda öldüm bende evladým
Yalan oldum.
Canýmýn canýsýn, akan kanýmda,
Ne olurdu olsaydýn þimdi yanýmda,
Huzurum kalmadý þu yalan Dünyada
Ben bittim evladým heder oldum.
Haþa isyan edemem yaradanýma,
Alsýn bir an önce canýmý geleyim yanýna
Sen gitmeseydin de canýmý verseydim ben sana
Bir an bile aklýmdan çýkmýyorsun
Senin için mahvoldum.
Ýþte bak geçiyor günler ardý ardýna,
Kavuþacaðýz biliyorum eninde sonunda,
Her gün dua ediyorum ben sana
Dilimde ismin kalacak daima.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.