Ayrılığın Acısında

Kaldýr o maðrur baþýný be güzelim,
Bak þu gök kubbeye,
Sen bu alemde zerre kadarsýn.
Ayrýlýðýn simsiyah dantel gibi gecesinde,
Benim ay ýþýðým hiç olamazsýn.
Seni var ya seni ey kitapsýz,
Bembeyaz sayfalara ekledim seni.
Ýsmini dahi artýk anmayacaðým,
O yalan dolanlarýna da asla kanmayacaðým.
Çünkü bana her mevsimin ardýndan,
Yaz kýþ demeden hep hüzünler býraktýn,
Gözyaþlarýmý hiç kurutmadýn be vefasýz.
Ýþte bu senin vefasýzlýðýn aþkýma kefen biçti,
Yýldýzlar bir sönüp,bir yanmaya baþlarken
Mühür vurdum ben bu geceye,
Ayrýlýðýn acýsýnda bir þarký besteledim,
Ve benim þarkým;
O notalara hüzzam makamýnda geçti.
Olur ya günün birinde,
Kim bilir belki de duyarsýn diye,
Bu da son bestem olsun istedim.
Yaþar Cerit


Sosyal Medyada Paylaşın: