Sürdüðün an namluya karanlýk bir akþamý, Anýlarýn dans eder gözlerinin önünde. Elinde deðil artýk sürdürmek bu yaþamý, Söz tetik ve parmaðýn, hasret yýldönümünde.
RUBAÝ
Yine yalnýz ve sessiz; içkim, sigaramlayým, Geçti vuslat günleri, iþte yine gamlayým. Herkes benden fýrtýna, tufan bekler, sel bekler, Halbuki ben ummanda bir küçücük damlayým.
Makman
(Muammer Akman)
Sosyal Medyada Paylaşın:
Makman Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.