Yürek dalgalanýnca nasýlda çarpýyor dalgalar acýmasýzca duvarlarýna sus diyorsun…sesin boðuluyor bir midyenin derinliklerinde soruyorsun sessizliðinle yürüduðümüz bir sahil var mýydý diye ayak izlerimizi býraktýðýmýz sahil sadece düþlerimizdeyse… neden uyandýk!...
bilmez misin þair uyanmak ölümdür biraz gerçeklere!...
kefenini sardýk sevdanýn kanayan ellerimizle beyaz kara mor ne farkeder! gözlerini kapamadan salýverdik karanlýða… oysa korkardý…! yaðmur duasý dökülürken dudaklarýmýzdan aþk’a aðladýkl gözyaþlarý siyah bir inciydi ve kocaman bir deniz
köpüklü bir balon gibi sönüverince sevda ateþi anladýk ki ölümsüz deðildir aþk…!
Kamuran GÜNDÜZALP 20/01/2010 / Torino
Sosyal Medyada Paylaşın:
Kamuran GÜNDÜZALP Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.