MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

SENDE KALDIM
tAhmAz

SENDE KALDIM



Gönlüme karanlýk çöktü yine.
Sýrdaþ duvarlar suskun,
kapý kapalý,
camlardan soðuk.
Battaniye bedenimi kaþýndýrýyor sararken sýcak

Ýþ güç yok þu aralar
Kaldýrýmlarda adýmlarým,
Üst geçitlerde duruþum,
Otobüslerde bakýþmalarýmýn sýklýðý

Senide bulmuþ deðilim
Her geçen gün çizdiðim siliniyor beynimden
Umudum kalmadý artýk senden
Geleceðin falan yok
Boþuna bu bekleyiþ…

Bir tesellim var yalnýzca
Ömrüme güç
Kalbime huzur
Ayaklarýma derman olan
Beni bende
Beni sende tutan

Namaz kýlýp, dua etmek
Her baþ kaldýrýþta doðmak kendimden
Her yatýþta ölmek yeniden

Israrcýyým
Vazgeçmek rafa kalksýn
Boþ zamanlarýmýn sýklýðý ne kadar artarsa artsýn
Bu sýkýntý beni ne kadar tartarsa tartsýn
Ve sen ne kadar yoksan yok…

Alnýmýn yer ile temas ettiði dakikalar
Kalkar ellerim semaya
Gönül muzdarip
Can paramparça, gözler dolu
Tek kelime, son samimiyet, belki son nefes
Ardýndan YARAP diye baþlar.
Nefes biter, baþ eðilir
Umut sende, hayat sende, ölüm sende, ben sende…



tAhmAz

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.