Bana yine susmak düþtü…
Dul kadýnýn mutluluða muhtacý gibi muhtacým sana
Ekmek siz kalmýþ fakir gibi açým sana
Dünüm senken bugünüm de sen olsan?
Hem çok ihtiyacým var sana
Temelsiz inþaat olmaz bilirsin
Attýk bir temel, devam edelim!
Yarým býrakma beni,kýsacasý;
Terk etme…
Yalvarmayacaðým sana ama;
Gitme,sevdiðim…
Lügatimdan süslü kelimelerle
Beslerim seni..
Güvenim sonsuz bilirsin
Düþüncelerimdeki paronaya olmayý býrakýrým
Malum kýskançlýðým fenadýr…
Çirkin düþünceler yok artýk aklýmda emin olabilirsin…
Hani;
Sevdiðin terk edince karanlýk olur ya her yer
En sevdiðin gelse mutlu edemez seni
Geçer dersin düþünmek için çekilirsin köþene...
Salvador Dalýnin ünlü tablosundaki gibi
Zaman akýp gider…
Her sevincinde o vardýr
Gülersin kahkahalarla ama birden çiviyle saplanýr beynine onun seni terk ediþi
Ýþte böyle þeyler ne olur yaþatma bana…
Hüda nýn kelamýný taþýyan kitabýn ilk harfi vardýr;
Elif süslüdür,zariftir,güzeldir ama Yalnýzdýr
Her þeyi býrakýp medden medet umar ama oda yalnýz býrakýr…
Sende yalnýz býrakma beni Med gibi…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.