Aşk Yaşamaktır
Kökünü arayan yapraklar geçiyor yaþamýn sularýndan
Adressiz soytarýlýklar devrindeyiz heyhat
Dokunmaya korkuyorum titrek düþlere
Ýçimin asmalarýnda sevda salkýmlarý
Ve hayat çeliþkili bir masal sahnesi.
Kara derili çocuklar çýkarýyorlar insanlar yýkýntýlardan
Su kiri yýkamaktan bitkin, elde nasýr
Avuç çizgilerimiz yüreðimize yansýr
Bulutlar geçerken hep göðünü kanatýr
Sýratý geçemedi niteliksizler, reva/dýr.
Hýrsýn sandalýna kurulmuþ mehtap, satýlýkta dostluklar
Gecelerden inþa edilmiþ þiir/sel sularda ar
Þiirin surlarýndan atýlýyor þimdi yazarlar
Meydan sýrlarýn arenasý, unutuldu anýlar
Sürüler geliyor hey, dudakta yeþim kavallar.
Çok döner kendi ekseninde bu küre, aþkta her yol mubahtýr
Sýrlarý dökülmüþ aynalarda bile gerçek tamdýr
Her yangýn kendini yakmalý, aldanýþ revadýr
Sonsuzluk deme hayata, her köprü kýldandýr
Kapatma yüreðini dostluða, ‘aþk yaþamaktýr’.
Selahattin Yetgin
Sosyal Medyada Paylaşın:
Selahattin YETGİN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.