ey gamlarýný tuzlayýp saklayan
ruhunun tozunu sil!
kuþan en umulmadýk zýrhý ki erdem
çýrýlçýplak bir gül!
baþýný çöller yutsun
geldiðin yere teslim ol!
doðarken çatlattýðýn rahme
verdiðin acý kadar suçlusun
evren sana yaratýldý
soluðundaki dumanda sýr mý gizli sanýrsýn
ne kadar uzaðý duysan o kadar
içindekine saðýrsýn
ilk ressam ki topraða sýnýr çizdi
özgürlük kanatlarý unutulmuþ kuþlar demekti
kanatlý kuþlar / öldürün
gökyüzüne ilk çizilen sergüzeþti
yýllanmýþ at sütü artýk zaman
çiðnemeden yuttuðumuz yýllar kadar yaþlanýrýz
yelesine intiharlar asýlý kýsraklarýn
koþturmayýn / dökülmesin intiharlarýmýz
söndür baþýndaki hâleyi / demokratik þeytanlar çaðýndayýz
mutlaka inan bir “Þey”e
birden fazla da olsa inan
biz Tanrý’nýn tüm inançlara saygýlý çocuklarýyýz
her insana bir ülke çiz
bir avuç toprak tüm istediðimiz
asma bahçeleri / haþhaþ tarlalarý
ve rakýyla öpüþecek balýklar için deniz
ýssýz kalmak gibisi yoktur suda
tüm balýkçýlar biraz filozoftur bu sebepten
sen yine de sýð yap denizi
ardýna baktýkça kan
ve kan gördükçe azan
köpek diþleri törpülenmiþ bir hayvandýr insan
oysa bize müjdelenen cennet ne güzeldi