bölünmeler

bir þehir gömülüyor akþama
gölgeler ergenliklerini býrakmýþ
diþiler ve erkekler doðurmuþ siyah
ve doðurmuþ kendine yönelen mor kavimlerin
Tanrý’nýn çözmeden býraktýðý kördüðümü
kaç ölü var tutulmayan sözlerin günahýnda...
defterindeki lekelerden biri miyim
ben kaç ediyorum sende...
kendini asal zanneden her sayý gibi...
aynada gördüm
öldüðümü

bölündüðümde duyduðum cebirsel þüphe
senin 1 olduðuna duyduðum inanç
þimdi diðerleri gibiyim
bölünmüþ / öfkeli / kýskanç

yanmak mý diyorsun buna
oksijen tüplerinin çýlgýn intiharý...
þimdi diðerleri gibiyim
çokça karbon / biraz azot / kemiklerimde kalsiyum kýrýlganlýðý
hücrelerimdeki kükürtten kibrit yap / tutuþtur ýrmaklarý
sözlü yeminlerde
ýslak öpücüklerde
senin oralarda / bir yerlerde
varolman...
kandýrmýyor artýk beni
ve korkutmuyor eskisi kadar Medusa
ýsýramýyor kimsesizliðimizi

gel artýk
sen olmadan öldüremiyorum seni
ekmeksiz oruçlarým
kýblesiz secdelerim sen
kýzýldenizi kýzýldeniz olmadan yaramýyor Musa

uzun bir sur ýslýðý duyuyorum sol kulaðýmda
gel artýk ve beni müsait bir yerde býrak istersen


Cemil KURT

Sosyal Medyada Paylaşın: