sitem müsveddeleri

bilmiyorlar / rüzgarýn yapraklarda ne bulduðunu
arýlarýn sömürgeci ayaklarýdýr bahar
güzel kokular olmaktadýr / çiçeklerin þehvet fabrikalarýnda...

hüzün ara sýra uðramaktadýr
birbirini fazla tanýyanlarýn sözsüz sohbetleri geçiyor aramýzda
git demiyorum / ama anlýyor
gidecek yerim olsun diye bekliyorum
diyemiyor
galiba mahçup biraz / bana karþý
hep ben geliyorum / sen de uðra aklýna eser de...
diyemiyor

yalnýzlýðýma diþ geçirenlere sunduðum
misafirperver öfkelerim
ve bir yudum çay ýslatýyor hüznün ses tellerini

usta yalnýzlýðým
býrakma peþimi
bir yudum hava almaya çýksan
sandalyene hüzün tünüyor

bilmiyorlar / geminin denizlerde ne bulduðunu
deniz / ayak izleri býrakmayan bir kayboluþtur
gece kundaklanýnca
pusuya düþünce
býrakma peþimi
usta yalnýzlýðým
uykum kaçýyor ayak seslerin uzaklaþtýkça
kesif soluðunu ensemde doður
zemheri sisler çatlat tohumundan
beni tekil býrakma ne olur...

bu suratýna tükürdüðüm hüzün / olur olmaz gelmesin
anlatýn onu günahým kadar sevmediðimi
anne / babam hangi gün ölmüþtü
neden bana söylemedin

söyleyin o haylaza...bu sefer / peþimden gelmesin...

dediðini
baba... ilk kez sözünü dinliyorum

ama hiç olmazsa ben seni sevmiþtim
baba...beni hiç kimse sevmiyor


Cemil KURT

Sosyal Medyada Paylaşın: